معمولا در بلایا به میزان خسارت وارد شده و تلفات وارد شده توجه می شود. اما یکی از مسائل مهم، آسیبهای روانی اجتماعی است که به مردم وارد می شود و تا مدت زیادی با مردم به ویژه کودکان و گروههای آسیب پذیر خواهد بود و مطمئنا حمایتهای لازم را نیاز خواهد داشت.
با توجه به طوفان های هاروی و ایرما، تلاش کردم چند نمونه از آسیبها و حمایتهای روانی اجتماعی را اینجا ذکر کنم. این مثالها را از کتاب حمایتهای روانی اجتماعی منتشر شده توسط فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر انتخاب کرده و نقل میکنم.
نزدیک شدن به آب
آیو وقتی خواهرش را در سونامی اقیانوس هند از دست داد 14 ساله بود. خانه آن¬ها که نزدیک آب بود هم کاملا خراب شد. برای چهارماه کسی جرات نداشت نزدیک ساحل شود. نه فقط او که همه کودکان منطقه از نزدیک شدن به¬آب می¬ترسیدند.
بهبود از طریق داوطلبی
بوتا نزدیک دریا در خائولاک پوکت در کشور تایلند زندگی می¬کند. او همه چیز از جمله امید به¬آینده را در سونامی اقیانوس هند در سال 2004 از دست داد و اکنون در یک خانه دو اتاقه بدون امنیت زندگی می-کند. شوهرش شغل جدیدی پیدا کرده ولی خودش هم¬چنان بیکار مانده است و دچار افسردگی شده است. آن¬ها درآمد خیلی کمی دارند اما قسمت بد ماجرا این است که او زندگی اش را بدون معنی میبیند. او کاری برای انجام دادن ندارد و رویایی برای آینده و کسی را برای صحبت کردن پیدا نمی کند. به همین دلیل بوتا داوطلب شده با کودکان محروم کار کند.وقتی او به کودکان کمک می کند مشکلات خودش را برای مدتی فراموش میکند. همچنین می تواند با داوطلبانی که شرایط مشابه دارند نیزصحبت کند.
وفق پیداکردن احساسی
مرد همسر و تمام خانواده¬اش را در سونامی اقیانوس هند از دست داده¬است. او کمک¬هایی برای بازسازی و تجهیز خانه¬اش دریافت کرد. اما قادر به جابه¬جایی نبود. بعداز گفتگویی طولانی دلیلش را گفت: تختخواب دو نفره در خانه اش او را به یاد تنهایی¬اش می اندازد. وقتی آن را با یک تخت یک¬نفره تعویض کرد حالش عوض شد و با نگاهی جدید به زندگی ادامه¬داد.
چگونه مقداری پول و قهوه تاثیر روانی اجتماعی داشت
جوهاریمانا و حلیمه، یک زوج اندونزیایی، بعد از سونامی سال 2004 در یک کمپ موقتی زندگی می-کردند. آن¬ها مقدار کمی پول از یک داوطلب صلیب¬سرخ گرفته¬بودند. آن¬ها تصمیم¬گرفتند یک قهوه¬خانه کوچک کنار خانه راه¬اندازی کنند. نوشیدن قهوه برای مردم اندونزی مهم است و کافی¬شاپ کوچک به-سرعت مرکز تجمع مردم اجتماع تبدیل شد، چون بسیاری از مردم آنجا توقف و صحبت می¬کردند. از آن-جایی که قهوه مردم را گرد خود جمع می¬کرد، توانست به احیای مردم از نظر عاطفی، ذهنی و اجتماعی کمک کند. صلیب¬سرخ از این ایده ساده و موفق تحت تاثیر قرارگرفت و در سه کمپ دیگر نیز آن را اجرا کرد.
بعد از سونامی
بعد از سونامی اقیانوس هند، مردمی ک بستگانشان را از دست داده بودند شروع به ملاقات هم در جلساتی کردند. تا دوسال این دیدارها انجام می شد و بعضا هنوز هم باهم دیدارها و دوستی ها ادامه دارد. اعضای گروه رنج زیادی را متحمل می شدند و بسیاری از آن¬ها نیاز به کمکهای تخصصی اضافه داشتند. وقتی جلسات پایان یافت هر کدام در راه بهبودی قدم برداشته بودند. این جلسات گروهی توسط کارکنان صلیب سرخ رهبری می شد.